فراوانی ضایعات نسج نرم دهان مرتبط با تروما در جمعیتی از شمال ایران

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت ضایعات مرتبط با تروما در نسج نرم دهان و شباهت بالینی آن ها به ضایعات نئوپلاستیک، مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی ضایعات مذکور در جمعیتی از شمال ایران انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی گذشته نگر با استفاده از پرونده های بیماران موجود در بایگانی دو بخش پاتولوژی ارجاع ضایعات دهانی در دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد. مشخصات دموگرافیک بیماران، محل و خصوصیات ضایعات مرتبط با تروما به همراه تشخیص بالینی و هیستوپاتولوژیکی استخراج شد. یافته ها: چهار صد و چهل و شش مورد ضایعه مرتبط با تروما یافت شد. تمامی ضایعات مرتبط با تروما در نسج نرم پدید آمده بودند. متوسط سنی بیماران 9/0±82/36 سال بود. 185 بیمار (5/41 درصد) مذکر و 261 بیمار (5/58 درصد) مؤنث بودند. شایع ترین محل بروز ضایعات، لثه (3/45 درصد) و بعد از آن، لب (9/24 درصد) بود. شایع ترین ضایعه، پیوژنیک گرانولوما (6/25 درصد) بود. میانگین سنی مبتلایان به کراتوز اصطکاکی و اپولیس فیشوراتوم از سایر موارد بیشتر و در مورد موکوسل از سایر ضایعات کمتر بوده است. 62 مورد از ضایعات (4/14 درصد) در افراد زیر 15 سال دیده شد. شایع ترین محل درگیری در افراد زیر 15 سال، لب و لثه با شیوعی برابر و شایع ترین ضایعه موکوسل بود. تطابق تشخیص هیستوپاتولوژیکی با تشخیص بالینی در 7/54 درصد موارد دیده شد. استنتاج: به نظر می رسد ضایعات مرتبط با تروما شیوع نسبتاً بالایی در دهان و در جنس مؤنث دارند. ضایعات مرتبط با تروما در بافت نرم شیوع بیشتری نسبت به بافت سخت دارند که شاید به دلیل تماس بیشتر آن ها با عوامل محرک موضعی باشد. همچنین نتایج این مطالعه از نظر اپیدمیولوژیک ارزشمند بوده و اهمیت این دسته ازضایعات را در حرفه دندانپزشکی مشخص می نماید.